Lang voor James Cooke een gevierd televisiegezicht werd, stond hij als leerkracht muzische vorming in het bijzonder onderwijs. Hoe blikt James terug op die periode?
“Ook dat deed ik graag”, benadrukt James Cooke in gesprek met Primo. “Twee jaar heb ik dat gedaan, op een schooltje in Astene, bij Deinze.” Maar al snel stelde zich één pijnlijk probleem…
“Maar op den duur kwamen de verhalen van die kinderen veel te hard binnen”, geeft James Cooke stilletjes toe in het weekblad. “Ze kropen onder mijn huid.” James moest een harde beslissing nemen…
“Dus heb ik voor mezelf gekozen. Daar heb ik me achteraf wel heel vaak schuldig over gevoeld”, geeft James Cooke toe in Primo. Had James het gevoel dat hij die kinderen in de steek liet?
“Heel erg”, geeft James Cooke toe in Primo. “Maar ik wist dat ze goed opgevangen werden. Er werken daar enkel maar toegewijde mensen die alleen maar bezig zijn met het mentale welzijn van hun leerlingen. Ik ben ook geen messias, hé. Loslaten is soms goed, ook voor die kinderen. Andere horizonten verkennen.”
